پرخوری عصبی (بولیمیا)_چرخه ای افراطی

پرخوری عصبی

پرخوری عصبی (بولیمیا) اختلالی است که با پرخوری غیره قابل کنترل و به دنبال آن عواقب بالقوه خطرناک از جمله اضافه وزن و سلامت روان همراه است. افرادی که پرخوری عصبی دارند، در مدت زمان بسیار کوتاهی غذای زیادی می خورند.
شناسایی و تشخیص سریع این وضعیت و درمان موثر این بیماری در حین نظارت بر پیشرفت و عوارض بالقوه پزشکی ضروری است. این فعالیت ارزیابی و مدیریت پرخوری عصبی را توصیف می کند و نقش تیم بین حرفه ای را در مراقبت از بیماران مبتلا به این بیماری برجسته می کند.

افراد مبتلا به پرخوری عصبی (bulimia nervosa) سعی می کنند غذا را از بدن خود پاک کنند تا از افزایش وزن خود جلوگیری کنند. این پاکسازی می‌تواند شامل ایجاد استفراغ، استفاده از ملین‌ها (دارویی که به دفع آنها کمک می‌کند) یا دیورتیک‌ها (دارویی که باعث ادرار بیشتر فرد می‌شود)، روزه گرفتن یا ورزش زیاد یا ترکیبی از این موارد باشد. نکته مهم اینکه هر کسی ممکن است به بولیمیا مبتلا شود، اما در جوانان 15 تا 25 ساله شایع تر است. برای پیشگیری و درمان این بیماری می توانید به دکتر تغذیه در اصفهان مراجعه کنید.

پرخوری عصبی

علل پرخوری عصبی بولیمیا (bulimia nervosa)

ما دقیقا نمی دانیم که چه چیزی باعث پرخوری عصبی و سایر اختلالات خوردن می شود. اما به صورت کلی شما با مشاهده علائم زیر می توانید به اینکه آیا به بیماری پرخوری عصبی مبتلا هستید یا نه شک کنید.

علائم بولیمیا (bulimia nervosa)

1- خوردن مقادیر بسیار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه، اغلب به صورت خارج از کنترل

2- خصوصیات شخصیتی مانند: سختگیری، ترس بیش از حد، کمرویی و بدبینی

3- تغییرات خلقی – برای مثال، احساس تنش یا اضطراب بسیار زیاد، عزت نفس پایین، یا شخصیت وسواسی و سوء مصرف مواد

4- سابقه خانوادگی بیماری پرخوری عصبی

5- تجربیات آسیب زا مانند: سوء استفاده فیزیکی یا جنسی

6- فشار های فرهنگی یا خانوادگی برای کاهش وزن و لاغر بودن

پرخوری عصبی

عوارض و خطرات بولیمیا برای سلامتی

پرخوری عصبی در نهایت می تواند منجر به مشکلات جسمی مرتبط با عدم دریافت مواد مغذی مناسب، استفراغ زیاد یا استفاده بیش از حد از ملین ها شود.

عوارض احتمالی عبارتند از:

  • احساس خستگی و ضعف
  • مشکلات دندانی – اسید معده ناشی از استفراغ مداوم می تواند به مینای دندان آسیب برساند
  • بوی بد دهان، گلودرد، یا حتی پارگی دیواره گلو – همچنین ناشی از اسید معده
  • پریودهای نامنظم یا غایب
  • پوست و مو خشک
  • ناخن های شکننده
  • تورم غدد
  • تناسب و اسپاسم عضلانی
  • مشکلات قلبی، کلیه یا روده، از جمله یبوست
  • مشکلات استخوانی – ممکن است به احتمال زیاد به مشکلاتی مانند تراکم استخوان پایین (استئوپنی) مبتلا شوید، به خصوص اگر علائم پرخوری عصبی و بی اشتهایی را داشته باشید.
پرخوری عصبی

پرخوری عصبی (بولیمیا)_چرخه ای افراطی

پرخوری عصبی اغلب یک چرخه معیوب از پرخوری و پاکسازی است که توسط روش هایی مانند گرسنگی، غم و اندوه یا استرس ایجاد می شود. دوره های پرخوری و از دست دادن کنترل (پرخوری) ممکن است به عنوان راهی برای مقابله با احساسات دشوار استفاده شود. در این صورت ممکن است احساس گناه یا شرمندگی کنید. سپس برای خلاص شدن از شر کالری ها پاکسازی انجام دهید، که ممکن است دوباره احساس گرسنگی کنید و این چرخه ادامه می یابد.

البته ممکن است قوانین بسیار سخت گیرانه ای برای خود در مورد رژیم غذایی، خوردن یا ورزش وضع کنید. که این می تواند آسیب های جبران ناپذیری برای سلامتی شما به همراه داشته باشد. پس اگر فکر می کنید که پرخوری عصبی دارید، بهترین روش برای رهایی از پرخوری عصبی، مراجعه به پزشک متخصص است.

پزشک متخصص از شما سؤالاتی در مورد عادات غذایی و احساس شما می پرسد و سلامت کلی و وزن شما را بررسی می کند. اگر  پزشک شما نتشخیص بدهد که شما ممکن است پرخوری عصبی یا اختلال خوردن دیگری داشته باشید، بهترین روش را برای درمان شما تجویز می کند.

پرخوری عصبی

درمان بولیمیا (bulimia nervosa)

شما می توانید از پرخوری عصبی بهبود پیدا کنید، اما درمان ممکن است زمان ببرد. البته روش و زمان درمان برای همه یکسان نیست. برنامه درمانی شما متناسب با شما خواهد بود و پزشک معالج شما باید هر گونه حمایت دیگری را که ممکن است نیاز داشته باشید، مانند افسردگی یا اضطراب، در نظر بگیرد. به طور کلی دو نوع روش درمان برای پرخوری عصبی وجود دارد؛ درمان های دارویی و درمان های روانشناختی.

اولین گام برای درمان پرخوری عصبی، استفاده از درمان های روانشناختی با ارائه یک برنامه خودیاری هدایت‌شده می باشد. این برنامه اغلب از طریق یک کتاب خودیاری یا  به صورت جلسات آنلاین یا حضوری با یک متخصص تغذیه اجرا می گردد. .

اگر درمان خودیاری به تنهایی کافی نباشد و تا 4 هفته بعد به شما کمکی نکند، ممکن است درمانگر شما درمان رفتاری شناختی (CBT) یا نوع دیگری از درمان و همچنین یک دارو پیشنهاد کند. درمان شناختی رفتاری (CBT) معمولاً حداکثر 20 جلسه در 20 هفته را شامل می شود.

CBT شامل صحبت با یک درمانگر است که به شما کمک می کند تا احساسات و افکاری را که می توانند در اختلال خوردن شما نقش دارند و همچنین احساس شما در مورد وزن و شکل بدن خود را بررسی کنید.

آنها به شما کمک می کنند تا عادات غذایی منظم را اتخاذ کنید و به شما نشان می دهند که چگونه به آنها پایبند باشید. آنها همچنین باید راه هایی را برای مدیریت احساسات و موقعیت های دشوار به شما نشان دهند تا پس از پایان درمان از عود مجدد بیماری شما جلوگیری کنند.

البته برای درمان بولیمیا برای کودکان و نوجوانان از روش خانواده درمانی استفاده می شود. این روش شامل صحبت درمانگر با کودکان و نوجوانان و خانواده آن ها می باشد. در نهایت اگر روش خانواده درمانی مؤثر نباشد، ممکن است از روش CBT که مشابه CBT ارائه شده به بزرگسالان است، استفاده شود.

پرخوری عصبی

مراقبت های حین درمان پرخوری عصبی (بولیمیا)

در حین درمان و بهبودی از پرخوری عصبی مراقب سلامتی خود باشید. اگر به طور منظم استفراغ می کنید، اسید موجود در استفراغ می تواند به مرور زمان به دندان های شما آسیب برساند. برای به حداقل رساندن این آسیب باید:

  • از مسواک زدن بلافاصله پس از استفراغ خودداری کنید تا مینای دندان شما از بین نرود
  • دهان خود را با دهانشویه غیر اسیدی بشویید
  • به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید
  • در حین پرخوری و پس از پاکسازی، غذاهای اسیدی مانند آب میوه ننوشید یا نخورید
  • سیگار نکشید
  • استفراغ همچنین می تواند به خطر کم آبی بدن منجر شود. در این صورت باید برای کم آبی بدن تان درمان شوید.
پرخوری عصبی

نکات مهم حین درمان پرخوری عصبی (بولیمیا)

نکته مهم اینکه داروهای ضد افسردگی نباید به عنوان تنها درمان بولیمیا ارائه شوند. اما ممکن است به شما یک داروی ضد افسردگی مانند فلوکستین (پروزاک) در ترکیب با درمان یا درمان خودیاری پیشنهاد شود تا به شما در مدیریت سایر شرایط کمک کند، مانند:

  • اضطراب یا افسردگی
  • اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی)
  • اختلال وسواس فکری جبری (OCD)

البته نکته مهم تر اینکه داروهای ضد افسردگی به ندرت برای کودکان یا جوانان زیر 18 سال تجویز می شود. نکته مهم آخر اینکه حتماٌ در صورت داشتن عوارض جدی از جمله؛ کم وزنی شدید، احساس بی حالی و بیماری شدید، در معرض خطر افسردگی و خودکشی قرار گرفتن، در اسرع وقت به پزشک متخصص خود مراجعه کنید. درمانگر شما وزن و سلامت جسمی و روانی شما را بررسی می کند و به شما کمک می کند تا به تدریج به وزن مناسب برسید و سلامت کامل روحی و روانی نیز برای تان حاصل شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *