نمایه توده بدنی یا BMI که بر اساس تقسیم عدد وزن بر حسب کیلو گرم، بر توان ۲ قد بر حسب متربدست می آید، یک معیارغیر دقیق ازمحتوی چربی بدن می باشد و توده عضلاتی، تراکم استخوان، ترکیب کلی بدن و نیز اختلافات بر اساس جنس و نژاد را محاسبه نمی کند.

هر چند ماه یک بار این نکته توسط متخصصان تذکر داده می شود و آن این است که “BMI ناقص است”.اخبارهم آن را در تیترهای خود ذکر می کنند، همه موافقت می کنند، و دوباره همه برای مدتی سکوت می کنند. تعریف BMI این است که اگر BMI شما بین۱۸.۵ تا ۲۵ است شما وزن نرمالی دارید ، اگر بین  ۲۵ و ۳۰ هستید اضافه وزن دارید و با BMI 30 یا بالاترازآن چاق می باشید.

همه می دانند که چاقی خطر بیماری های قلبی، دیابت تیپ دو، سرطان، انسداد تنفس در خواب ، ارتروز مفاصل و بیماریهای کبدی و کیسه صفرا و بیماری ها و شرایط دیگر را افزایش می دهد، و در ضمن خطر مرگ زودرس را نیز افزایش می دهد. ولی به نظر می رسد که یک نیاز اورژانسی برای ابزاردقیق، عملی و قابل تهیه از لحاظ مالی، برای اندازه گیری چربی ،عضله و نیز نشان گرهای زیستی ( بیومارکرها) که بتواند خطرات بیمارها ومرگ ومیررا پیش بینی نماید، به شدت احساس می شود.

پیشرفت ها ی علمی برای بهبود اندازه گیری چاقی وعوامل وابسته به تعیین وزن مطلوب برای هر فرد، با احتساب عواملی نظیر سن، جنسیت، ژنتیک، تناسب اندام و بیماریهای قلبی کمک می کنند، و درضمن بیومارکرها و پارامترهای متابولیکی(وابسته به سوخت وساز ) نیز که توسط چاقی تغییر داده می شوند را نیز مشخص می نمایند.

به هرحال تعدادی از مطالعات نشانگر آن هستند که دربعضی ازافراد دچار چاقی، خطر بیماری قلبی عروقی کمتر و مشخصات متابولیکی بهبود یافته ای را دارا هستند در حالی که مجموعه ای از افراد با BMI نرمال، از لحاظ متابولیکی، غیر طبیعی و خطر مرگ و میر افزایش یافته ای دارند.

دور کمر مرتبط با دیابت، بدون توجه به BMI:

محققین دریافته اند که محیط کمر قویاً و بطور مستقل همراه با خطر دیابت تیپ ۲ میباشد، و این باعث می شود که این پارامتر بطور وسیع تری برای تخمین خطر دیابت مورد استفاده قرار گیرد. آنها بطور مشخص عقیده دارند که در یک فرد مذکر بدون وجود چاقی، که فقط اضافه ورن دارد ولی محیط کمر او حداقل ۱۰۲ سانتیمتر می باشد، خطر دیابت تیپ ۲ ،برابر یا حتی بیشترازیک مرد با چاقی را دارا می باشد.

نسبت دور کمر به قد بهتر از BMI:

برای پیش بینی خطر دیابت و بیماری قلبی عروقی نسبت دور کمر به قد، نسبت به BMI برتری دارد. اگر دور کمر را بتوان کمتر از نصف قد نگاه داشت، به افزایش طول عمر هر شخص در جهان، کمک می نماید.

مشکل عمده BMI این است که توزیع چربی را در بدن محاسبه نمی کند. چربی شکمی،سلامتی اعضاء بدن نظیر کلیه ها، کبد و قلب را خیلی شدیدترازچربی اطراف ران و باسن تحت تاثیر قرارمی دهد و دور کمر نشانگر سطوح چربی شکمی می باشد.

یک مثال از بزرگترین نقص BMI:

بزرگترین نقص BMI این است که چربی بدن را در برابرمحتوی عضله، محاسبه نمی کند. عضله، بیش از چربی وزن دارد و بنابراین BMI، بطور غیر قابل اجتنابی افراد عضلانی و ورزشکار را چاق تر از آن که هستند طبقه بندی می کند.