هنوز هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان دهد که اختلال تغذیه یا رژیم خاصی منجر به ایجاد بیش فعالی  بشود. ولی غذاهای خاصی، می توانند بر روی برخی علایم،  در بعضی افراد تاثیرگذار باشند.

برنامه غذایی برای بیش فعالی چیست؟

این شامل غذاها یا مکمل هایی است که شما مصرف می کنید، عادت های غذایی که باعث می شوند که مغز بهتر کار کند تا علایمی  نظیربی قراری یا کاهش تمرکز، کمتر شوند. این ها شامل موارد زیر هستند:

• تغذیه کلی:

خلاصه کلام این است که برخی از غذاها علایم را بهتر یا بدتر می کنند.

غذاهای مغذی میل کنید:

هر چیزی که برای مغز مناسب باشد، برای بیش فعالی هم خوب است.

• پروتیین های سالم دریافت کنید:

لوبیا، پنیر، تخم مرغ، گوشت کم چرب و مغزیجات مفید هستند. برای صبحانه و پس از مدرسه، بهترین زمان مصرف این هاست. پروتئین ها باعث تمرکز بهترمی شوند، وطول اثر دارو را نیز بیشتر می کنند.

• کربوهیدرات های کمپلکس بیشتری میل کنید:

از سبزیجات، میوه جات ( پرتقال، نارنگی، گلابی، گریپ فروت، سیب و کیوی) بویژه عصرها استفاده کنید تا خواب بهتری داشته باشید.این گروه های غذایی حاوی فیتوکمیکال (ترکیبات شیمیایی گیاهی) هستند که برای کارکرد سیستم عصبی لازم و بسیار مفید می باشند .

• از روغنهای امگا۳ استفاده نمایید:

منبع اصلی این ها درحیوانات ماهی تون، سالمون و نیزمنابع گیاهی شامل گردو وسایرمغزیجات، زیتون و کانولا می باشد. همچنین می توانید این تزکیبات را بصورت قرص مکمل دریافت نمایید.

چه غذاهایی برای تغذیه در بیش فعالی باید اجتناب شوند:

کربوهیدرات های ساده را فراموش کنید.

آب نبات، شربت ذرت، عسل ، شکر، آرد سفید (و هر محصولی که آرد سفید در آن وجود دارد)، برنج سفید و سیب زمینی بدون پوست.

• مکمل ها:

این ها شامل اضافه کردن ویتامین ها، مواد معدنی و یا سایر مغذی ها به غذای اصلی هستند. این در صورتی است که این مواد مغذی را از طریق غذا دریافت نکنید.

مکمل های تغذیه ای برای بیش فعالی:

مصرف یک مولتی ویتامین مینرال که همه نیازهای روزانه را تامین نماید توسط برخی متخصصین پیشنهاد می شود، در حالی که برخی دیگر معتقدند که اگر برنامه غذایی شامل همه مواد مغذی می شود، لازم نیست.به هر حال بیش فعالی از هر شخص به شخص، علایم متفاوتی دارد، که بر اساس هر وضعیت جداگانه باید تصمیم گیری شود.آهن ، فولیک اسید ،زینک و امگا ۳ نیز مواردی هستند که اگراز طریق غذا به اندازه کافی در یافت نمی شوند ، باید بصورت مکمل تجویز شوند .

• رژیم های حذفی:

در این نوع برنامه غذایی، مواردی که محرک رفتارهای مشخصی هستنند یا علایم را بدترمی کنند، حذف می شوند.

در این روش باید هر ماده غذایی که علایم را بدتر می کند تشخیص داده شود و هر غذایی که حاوی آن بود باید حذف شود. اگر علایم بهتر شدند و یا رفع شدند، باید این حذف ادامه یابد. این موارد شامل:

• افزودنی های غذایی:

رنگ ها ، مزه ها، نگهدارنده های مصنوعی و غذا های فراوری شده، ممکن است علایم را در برخی کودکان تشدید نمایند. البته بسته به سن و توع این افزودنی ها. مقدار تشدید متفاوت است.

این افزودنی ها شامل:

• رنگ های مصنوعی بویژه قرمز و زرد
• افزودنی ها و نگه دارنده های غذایی بویژه آسپارتام، مونو سدیم گلوتامات (MSG) ، نیتریت ها و سدیم بنزوات.
• قند: آب نبات ها و سایر غذاهای حاوی قند بویژه نوشابه ها و آب میوه های صنعتی دارای شکر ، علایم را در برخی کودکان تشدید می کنند. و بنابراین باید جزء کوچکی از برنامه غذایی افراد باشند.
• کافیین: با مقدار کم کمک کننده است ولی در مقدار زیاد بویژه در کودکانی که درمان دریافت می کنند، می تواند عوارض را تشدید نماید.