بیشترین حد از چاقی در رشد طبیعی (حدود ۲۵%) در سن ۶ ماهگی رخ می‌دهد. در کودکان لاغر سپس ابعاد سلول چربی کاهش مییابد؛ در حالی که ، این کاهش در کودکان مبتلا به چاقی دیده نمی‌شود. درسن ۶ سالگی در کودکان لاغر، افزایش چربی دیده می‌شود( بازگشت بافت چربی)، که این افزایش در دخترها بیش از پسرهاست.
بازگشت بافت چربی به شکل زودرس (پیش از ۵/۵ سالگی) حاکی از مقدار بیشتری از بافت چربی در سنین بالاتر و مثلاً ۱۶ سالگی یا بزرگسالی است، که رابطه‌ای با افزایش بافت چربی در یک سالگی ندارد. بازگشت بعدی بافت چربی همراه با تغییر وزن در بزرگسالی صورت می‌گیرد.
در دوران کودکی و نوجوانی تعداد سلول‌ها چه در کودکان لاغر و چه در کودکان چاق افزایش مییابد، منتها در کودکان چاق سرعت این افزایش بیشتر است. پس از نوجوانی، افزایش چربی به طور عمده از طریق افزایش ابعاد سلول چربی صورت می‌گیرد.
بر خلاف نظریه‌های قدیمی، تعداد سلول‌های چربی می‌تواند در کل زندگی افزایش یابد. تعداد سلول‌ها با از دست دادن وزن کاهش نمی‌یابد. پس مهم‌ترین نکته ،پیشگیری است، زیرا وقتی چربی به مرور زمان به دست آمد و حفظ شد بسیار سخت از بین می‌رود.